İslam'da Evlilik ve Mahremiyetleri

Nasıl ki bir binanın sağlam olması temelinin sağlam olmasına bağlı ise milletlerin sağlam olması da o milleti meydana getiren ailenin sağlam temeller üzerine kurulmasına bağlıdır. Sağlam bir aile yapısının olması aileyi kuran kadın ve erkeğin İslâm ahlâk ve fazîleti üzerine yetiştirilmesiyle olmaktadır. İSLAM'DA EVLİLİK VE MAHREMİYETLERİ isimli bu eser, evlilik ve aile hayatı hususunda bir Müslümanın bilmesi gereken, önemli bilgiler ihtiva etmektedir.

Müslüman olarak, tüm dünyayı sarmış olan ahlaksızlık çamuruna bulaşmaktan kendimizi ve ailemizi korumak zorundayız. Bunun için dinimizi öğrenmeli, gerek ferdi gerekse sosyal hayatımızda İslam'ın koyduğu hükümlerin incelik ve hikmetlerini bilmeliyiz. Hele Müslüman kadınlarımız, çok dikkatli olmak zorundadır. Çünkü İslam düşmanları, tüm zehirli fikir oklarını İslam kadını üzerine yöneltmiş, nifak tohumlarını serpmek için fırsat kollamaktadır. Biz Müslümanlar olarak, kendimizi, kadınlarımızı ve çocuklarımızı 21. asrın ahlaksızlıklarından, vahşetinden uzak tutmak, muhafaza etmek zorundayız. Çünkü dinen bununla mükellefiz. İşte bu yüzden okuyucularına faydalı olmayı esas gaye edinen yayınevimiz olarak bu önemli eseri hazırlattık. Çalışmak bizden, teşvik sizden, başarı ise ancak Allah'tandır.

İslam dini, sosyal birliğin en üstün ve en sağlam şekliyle sevgi, bağlılık, merhamet, dayanışma, yardımlaşma, doğruluk, insaf ve Allah korkusunu gözeterek aile kurumuyla korunmasını ve sürdürülmesini hedef alır. Ailenin dünya hayatının düzeninde olduğu gibi, ahiret hayatında da önemi vardır. İyilerin erişecekleri saadet ve Cennet müjdelenirken onların yanında atalar, zevceler, ve soylarından salih olanların bulunacağı, buna karşılık Cehenneme girerken hüsrana uğrayanların kendilerini de ailelerini de ziyana uğratacakları haber verilmiş, sevap ve azapta ailenin rolüne işaret edilmiştir. "Ey inananlar, kendinizi ve ailenizi ateşten koruyunuz" (Tahrim, 66/6) emriyle ailenin korunması ve yüceltilmesi istenmiştir.

Merhum Osman Karabulut hocaefendinin bu düşüncelerle kalem aldığı elinizdeki eseri sizlerin istifadesine sunmaktan bahtiyarız.

Hepimizce malumdur ki, İslam dininin esası ve dayanağı hiç şüphesiz Allah (c.c) kelamı ve ilahi kanun olan Kur"an-ı Kerim ile, şanı yüce Peygamber Efendimiz (s.a.v)'in hadis-i şeriflerinden ibarettir.

Bu muazzam ve evrensel İslam dini, cihana örnek olan ilahı nurunu insanların en mühim ihtiyacı olan İTİKAD, AMEL ve AHLAK gibi üç büyük şubede parlatmıştır.

Bu üç büyük şubeye sarılmak sayesinde ehli İslam her yerde ve her zaman bütün kuvvet ve kudretini, saadet ve selametini uğur ve bereketini, feyiz ve hayatını temin ve muhafaza ederek, ferdi ve toplumsal sahada, hakiki medeniyetin zirvesine ulaşmıştır.

Ne yazık ki, bazan Müslümanlar bu üç şubeden bir veya ikisini ve bazan da üçünü 'birden ihmal ettikleri için dünya ve ahirette perişan olmuşlardır.

Bilhassa zamanımız insanlarından pek çoğu bu gün, bütün faaliyetlerini ümit ve emellerini, gayret ve himmet (Emek-İstek)'lerini sırf maddi ve hissi ihtiyaçlara daha çok kıymet ve önem vererek sarf ede geldiklerinden, esas kendilerine lazım olan ruhi ve manevi ihtiyaçları ihmal ve terk ederek, İslam'ın yüce emirlerini bırakıp ahlak sahasından, Peygamber Efendimizin (s.a.v.) sünnetlerinden, bizden evvel geçen İslam büyüklerinin güzel adet ve törelerinden uzaklaşarak, yabancı milletlerin çirkin modasına, ahlak ve adetlerine uyarak bir takım hurafelere çok büyük tehlikeli bid'atlere kapılıyorlar ve bu sebeple de, ahlak dini olan   yüce dinimize çok büyük zararlar ve fenalıklar yapmaktadırlar.

Buna sebep de, İslam cemiyetinin temelini teşkil eden ailelerde Müslüman anne ve babaların cehaletleridir.

Aileler, yavrularına gereği kadar dini ve ahlaki bilgi ve terbiyeyi verememekte, çocuklar ise yabancı ağaçlar gibi alakasız, kendi kendilerine yetişmekte, ferdi içtimai ve ailevi vazifelerini iyice öğrenmeden hayata atılmakta dini duygulara İslami esaslara kıymet ve ehemmiyet vermiyerek nefsinin esiri, heva ve hevesinin (boş şeylerin) kurbanı, şeytanın kulu ve kölesi olarak başıboş hayvanlar gibi bir hayat içerisinde, sefahat yerlerinde, batakhanelerde ve mikrop yuvalarında dolaşmaktadırlar.

Aile yuvası kuranlar ise cahilane, gafilane, ağır külfetler içerisinde kurdukları yuvada evlenmekteki gaye nedir, aile mes'uliyeti, karşılıklı vazifeler nelerdir, nasıl geçim yapılır, saadet nasıl bozulur, nikah nedir, nikah bağı nasıl ve neden kopar bilmemekte, bunlara dair İslamı adet ve esasları da ehlinden sormaya utanarak öğrenmemekte, kendisi bilmediği için de ailesine ve dünyaya getirdiği yavrusuna iyi bir İslam terbiyesi verememektedir.

Okuyarak öğrenmeleri için bugünün ihtiyacına cevap verecek, geniş malumatlı İslâm'da Evlilik ve Mahremiyetleri'ne dair bir eser de olmadığından bir takım ahlak dışı gazete, mecmua, dergi ve romanları ve buna benzer İslami ahlak, adet ve törelerine tamamen zıt ve kökünden baltalayan eserleri okumakta ve kendilerini yirminci asrın çirkin modasına kaptırarak alabildiğine hayat sürüp gitmektedirler.

Bu hayatın gidişatına maalesef alimimiz, cahilimiz, zenginimiz, fakirimiz, amirimiz, memurumuz, büyüğümüz, küçüğümüz, kadınımız, erkeğimiz, gencimiz ve ihtiyarımız birbirine baka baka ayak uydurmakta, İslâm adab ve töresinden uzaklaşmaktadırlar. Bu sebeple de İslam ahlakında geniş bir boşluk ve muazzam bir yıkım meydana gelmekte, günden güne de bu boşluk artmakta ve daha da genişlemektedir.

İşte bu boşluğu doldurabilmek, bir parça olsun yıkıntıyı tamir edebilmek düşüncesiyle mü'min kardeşlerime, bilhassa yeni yuva kuran ve kuracak olan genç kardeşlerime İSLÂM'DA EVLİLİK VE MAHREMİYETLERİ hususunda ve bugün en çok bilinmesi ihtiyaç olan evlilik hayatında karı kocanın aile yuvasındaki vazifeleri ile İslam'da Çocuk Terbiyesi'ne dair geniş bilgi edinmeleri hususunda bir hizmet gayesiyle ve yollarına bir ışık tutarak, doğru yolu göstermek, haramlardan, mekruhlardan, bid'atlerden ve hurafelerden sakınıp selamet sahiline çıkarak, hidayet ve saadet bulmalarını ümit ederek, Cenab-ı Hakkın tevfik ve inayetine, lütuf ve keremine sığınarak acizane şu küçük iki eseri muhtelif eserlerden toplamak suretiyle 1961 senesinde yazmaya başladım.

Bu hususa dair son zamanlarda bir iki küçük eserler yazılmışsa da, tabiidir ki muhtasar (kısa) ve yetersizdir. Yazmış olduğum şu eser ise biraz daha tafsilatlı olup, tamamen ihtiyaca cevap verecek durumda değilse de, kısmen olsun okuyanları ve okuduğu ile amel edenleri tatmin eder zannındayım. Yalnız okuyucularımdan ve bilhassa ilim ve irfan sahibi büyüklerimden ricam şudur ki; "Kul kusursuz olmaz" hükmünce, vaki olan kusurlarımın affını ve tashihini rica ederim.

Tevfik ve hidayet Allah'tandır.

Osman KARABULUT